Al van jongs af aan hou ik ervan mijn spullen te sorteren. Zo telde ik regelmatig het geld in mijn spaarpot en maakte ik lijstje van al mijn bezittingen. Als ik iets uitleende, noteerde ik aan wie en op welke datum ik het had uitgeleend. Zo hield ik exact mijn zaken bij. Mijn ouders noemden dat keurig, maar later in mijn leven kwam ik erachter dat mensen het ook weleens vervelend konden vinden. Er zat een bakker vlakbij onze middelbare school en daar kochten we vaak een zakje snoep. Wanneer er dan iemand geen geld bij zich had, iets wat meer dan eens voorkwam, leende ik mijn geld uit. Ik noteerde dat natuurlijk. Sommigen vonden dat overdreven. Die zakjes waren namelijk niet heel duur. Waarom zou je moeilijk doen over vijftig cent, was dan de gedachte. Dus al snel vroegen steeds minder mensen mij om geld. Ik bleef namelijk maar zeuren dat ik nog vijftig cent van ze kreeg. Blijkbaar waren ze ervan uitgegaan dat ik het wel zou vergeten. Of dat ik er geen probleem van zou maken een keer hun snoep te betalen. Wel dus. Bij een klasgenoot heeft het er zelfs toe geleid dat we niet meer met elkaar spraken. Het was wereldvreemd voor me een afspraak niet na te komen. Ik begreep dus niet waarom zíj zo moeilijk deed.
Beroepskeuze
Dat weerhield me er niet van om mijn nauwkeurigheid door te zetten. Ik kon het simpelweg ook niet helpen. Het zit zo diep in me dat je eerder kan spreken van een karaktereigenschap dan iets dat aangeleerd is en ook weer afgeleerd kan worden. Ik zie mezelf als pietje-precies, niet als controlefreak. Voor mij zit daar een essentieel verschil tussen. Hoe zelfstandiger ik werd, hoe meer zaken ik bij te houden had. Ik vond het leuk mijn administratie in kleurtjes te categoriseren en te archiveren op datum en alfabet. Het was daarom ook niet vreemd dat toen het tijd was voor mijn beroepskeuze mijn administratieve kwaliteiten sterk naar voren kwamen uit de test. Ik deed mijn opleiding en ging vervolgens op zoek naar administratieve vacatures. Het voordeel van dat beroep is dat ze overal wel nodig zijn. Je bent dus eigenlijk altijd wel verzekerd van werk en je hebt de luxe je te oriënteren op de verschillende branches. Het leek me namelijk allemaal wel leuk, maar ik had dan ook geen idee bij welk soort bedrijf of organisatie ik zou passen.
Verschillende branches
Ik besloot maar gewoon ergens te beginnen en te kijken hoe het me beviel. Na een aantal jaar gewerkt te hebben bij een commercieel bedrijf, werd ik benieuwd hoe het zou zijn om te werken in een heel andere branche. Zoals bij de overheid of goede doelen. Ik switchte van baan en kwam inderdaad terecht in een heel andere omgeving. Het was leuk nieuwe mensen te leren kennen en te leren hoe het er daar aan toe ging. Ik kwam er daar achter dat ik het belangrijk vond dat ik affiniteit had met de branche waarbinnen ik werkzaam was. Het werk wat ik doe, is natuurlijk sowieso zinvol, waar je het ook uitvoert. Maar het werk voelt daarnaast ook zinvol voor me, omdat het me voldoening geeft me in te zetten voor een organisatie waar ik de doelstelling van belangrijk vind. Ik raad daarom iedereen aan dat als je de mogelijkheid hebt, jezelf de tijd te geven om erachter te komen waar of voor wie je graag voor werkt. Dat kan je doen door bij verschillende bedrijven te werken uit verschillende branches. Dan kom je erachter wat je aanspreekt en wat je belangrijk vindt in je werk. Succes!
